کاروان پیاده مشهد به کربلا در آغوش مجاوران امام رئوف(ع) | آیین استقبال از کاروان پیاده انصارالحسین(ع) برگزار شد
آیین استقبال رسمی از طولانی‌ترین کاروان پیاده مشهد به کربلا با نام «انصارالحسین(ع)»، صبح امروز در عرصه میدان شهدای مشهد برگزار شد.
به گزارش شهرآرانیوز؛ با پایان‌یافتن ایام سوگواری اهل‌بیت(ع) در ماه‌های محرم و صفر، آیین استقبال رسمی از طولانی‌ترین کاروان پیاده مشهد به کربلا صبح امروز (پنجشنبه، ۱۵ شهریور ۱۴۰۳) در عرصه میدان شهدای مشهد برگزار شد. این کاروان ۱۳۰ نفره که ۷۲ روز قبل با بدرقه رسمی مردم مشهد، طولانی‌ترین مسیر پیاده‌روی مذهبی جهان از مشهدالرضا(ع) به کربلای معلی به طول ۲۶۰۰ کیلومتر را پشت سر گذاشته است، صبح امروز در مراسمی با حضور شهردار مشهد، اعضای شورای اسلامی شهر و سخنرانی حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان به مشهد بازگشت.
کاروان پیاده انصارالحسین(ع) که در بیست‌وششمین سال شکل‌گیری خود، امسال با شعار «کربلا، طریق الاقصی» عازم این سفر معنوی شد و پس از گذر پیاده از استان‌های خراسان‌رضوی، خراسان‌جنوبی، اصفهان، چهارمحال‌وبختیاری و خوزستان وارد کشور عراق شد و ضمن عبور از استان‌های بصره، ذیقار، دیوانیه و نجف، خود را به کربلای معلی رساند. کوچک‌ترین عضو این کاروان ده‌ساله و بزرگ‌ترین عضو آن هشتادوشش‌ساله است.
تقویت اربعین؛ تکلیف الهی مردمان آخرالزمان
در این مراسم، حجت‌الاسلام پناهیان با بیان اینکه حضور و گسترش راهپیمایی اربعین از تکالیف الهی مردمان آخرالزمان است، اظهار کرد: بعضی از امتحانات الهی خیلی آشکار است و تکلیف در آن‌ها به‌سادگی معلوم می‌شود. مثلاً در ماجرای کربلا، واضح است که امام زمان مردم در کربلا تنها مانده و در پاسخ به ندای «هَل مِن ناصر ینصُرُنی» معلوم است تکلیف بر حمایت از امام معصوم و نقش‌آفرینی در صف یاران سیدالشهدا(ع) دلالت دارد. اما همیشه وضع به این روال نیست و گاهی اوقات، امتحانات خاموشی در زندگی به وجود می‌آید و هنرمند صاحب بصیرت کسی است که تکلیف را در این امتحانات تشخیص دهد.
وی افزود: در ماجرای کربلا، خیلی‌ها شبیه سلیمان صُرَد خُزائی منتظر ماندند تا امام‌حسین(ع) به کوفه بیاید و او را حمایت کنند درحالی‌که نتوانستند تشخیص بدهند که عمل به تکلیف و ادای وظیفه در همان یاری‌رساندن به حضرت در صحرای کربلا قرار داده شده بود. نشستند دست روی دست گذاشتند تا امام زمانشان بیاید، در‌های خانه‌هایشان را بکوبد و از آن‌ها یاری بگیرد، اما کار به جایی رسید که به‌جای کاروان امام، کاروان سر‌های مطهر وارد کوفه شد و آن زمان دیگر تکلیف زایل شده بود.
این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: هزاران نفر بعد از ماجرای کربلا قیام کردند، نهضتی به نام «توابین» را شکل دادند و همگی هم به شهادت رسیدند؛ اما جریان آن‌ها هیچ ثمره‌ای در تاریخ نداشت و هیچ‌کدام هم نتوانستند جایگاه شهدای کربلا را کسب کنند؛ چرا این‌طور شد؟ چون اساساً برای عمل به تکلیف، منتظرماندن معنایی ندارد و در هر لحظه، باید چشم بکشیم و ببینیم تکلیف همان لحظه چیست.
وی ادامه داد: تکلیف امروز مردمان آخرالزمان و منتظران ظهور، تقویت آیین‌های نهضت‌ساز همچون حماسه اربعین است. این آقایانی که ۲۶۰۰ کیلومتر از خانه‌هایشان تا کربلای معلی را پیاده‌روی کردند و بیش از دو ماه از خانواده و کسب‌وکار دور بودند، پرچمی را برافراشته نگاه داشتند که تعظیم شعائر می‌کند. نام این کاروان در تاریخ ظهور ثبت می‌شود و هزار سال هم که بگذرد، مردم در حافظه خواهند داشت که مردمانی از شهر امام‌رضا(ع) تا کربلای معلی پیاده‌روی می‌کردند فقط به‌خاطر عشقی که به اهل‌بیت(ع) و وجود اقدس حضرت سیدالشهدا(ع) داشتند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
